«Το μεγάλο διακύβευμα για εμάς είναι η απάντηση ενιαίας, κοινής γλώσσας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Για το λόγο αυτό πρέπει ως κυβέρνηση, ως πολιτικό κόμμα, ως πολιτικό σύστημα γενικότερα να δημιουργήσουμε όρους εξόδου της χώρας από την κρίση», δήλωσε η Βουλευτής Φθιώτιδας Κατερίνα Μπατζελή σε συνέντευξή της στο Ρ/Σ 9 και στην εκπομπή «Μέσες Άκρες».
Η κ. Μπατζελή ερωτώμενη για τις δηλώσεις της Ελληνίδας Επιτρόπου ανέφερε ότι «κάθε δήλωση που αποδυναμώνει τις διαπραγματεύσεις της Κυβέρνησης προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τόσο για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα όσο και για τη συνέχιση της χρηματοδότησης της ταυτόχρονα αποσταθεροποιεί και την πολιτική που θέλουμε να προχωρήσουμε».
Παρατίθεται αναλυτικά η συνέντευξη της κ. Μπατζελή
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τι σκέψεις σας δημιουργεί αυτή η κίνηση διαμαρτυρίας των πολιτών χθες σε πολλές πόλεις της Ελλάδας; Θα ήθελα μια εκτίμηση και από εσάς.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΑΤΖΕΛΗ: Ο κόσμος αντιδρά με τον πιο ειρηνικό τρόπο, όπως φάνηκε και με τις χθεσινές εκδηλώσεις, λόγω μιας αβεβαιότητας που υπάρχει αυτή τη στιγμή τόσο στον πολιτικό κόσμο όσο και στην κοινωνία για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας, αλλά και της πορείας της χώρας. Αυτή τη στιγμή τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και οι υπόλοιπες κυβερνήσεις της Ε.Ε προσπαθούν να βρουν κοινό βηματισμό για να βγάλουν την Ελλάδα από μια κρίση. Διότι η κρίση δεν είναι μόνο της Ελλάδας.
Αυτές τις κινητοποιήσεις θεωρώ ότι πρέπει να τις λάβουμε ως «συμμάχους» μας για να μπορέσουμε να διαπραγματευθούμε, αλλά και για να αναλύσουμε τα πραγματικά προβλήματα προς την ίδια την κοινωνία, η οποία πρέπει να είναι συμμέτοχος σε κάθε περίπτωση μαζί μας στο οποιοδήποτε πρόγραμμα εφαρμόσουμε είτε είναι με ορίζοντα πενταετίας είτε δεκαετίας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το δεύτερο ζήτημα είναι η δήλωση της Επιτρόπου της κ. Δαμανάκη έτσι όπως έγινε, με τη σαφή ερμηνεία που δίνεται σήμερα από τον Τύπο, τα Μέσα Ενημέρωσης. Κάντε μια εκτίμηση πολιτική σας παρακαλώ. Γιατί έγινε αυτή η δήλωση; Αν υπάρχουν σκέψεις στην Κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ επιστροφής στη δραχμή; Μήπως προετοιμάζεται το έδαφος; Μήπως όχι;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΑΤΖΕΛΗ: κ. Ντάσκα δε θα μπω στη λογική να απαντήσω γιατί το έκανε η κ. Δαμανάκη. Μπορείτε να ρωτήσετε την ίδια. Εγώ μπορώ πω τι απόηχο, πολιτικό και κοινωνικό είχε σε μένα προσωπικά, αλλά και στον πολιτικό κόσμο της χώρας. Δε θα πω της κοινωνίας, γιατί δεν μπορώ να μιλήσω εξ ονόματος της κοινωνίας. Θεωρώ ότι κάθε δήλωση που αποδυναμώνει τις διαπραγματεύσεις της Κυβέρνησης προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τόσο για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα όσο και για τη συνέχιση της χρηματοδότησης της, ταυτόχρονα αποσταθεροποιεί και την πολιτική που θέλουμε να προχωρήσουμε. Διότι το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που συζητάμε αυτή την περίοδο αφορά όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε, εντός και εκτός Ευρωζώνης.
Συνεπώς είτε λέγονται αποκρατικοποιήσεις, είτε συρρίκνωση του δημόσιου τομέα είτε μείωση ή αύξηση της φορολογικής πολιτικής, άμεσης και έμμεσης, σε κάθε περίπτωση είναι πολιτικές που η κοινωνία, οι κοινωνικοί εταίροι, η κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα θα πρέπει να συζητήσουν με λεπτομέρεια και μετά να αποφασισθεί ποιος θα το διαχειριστεί. Εμείς εδώ πρώτα σκεφτόμαστε ποιος θα το διαχειριστεί και μετά θα αποφασίσουμε για το ποιο θα είναι Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα.
Θεωρώ ότι θα ήταν πολιτικό και εθνικό λάθος να μην εκμεταλλευθούμε αυτό που πέτυχε ο Πρωθυπουργός στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 25ης Μαρτίου 2011 για τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης μετά το 2012, όπου μόνο τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης θα έχουν στήριξη από κοινοτικούς πόρους που ήδη έχουν κατοχυρωθεί με μια απόφαση που σε αυτή τη φάση εξειδικεύεται σε επιμέρους διατάξεις.
Συνεπώς μια λογική από όπου αυτή κι αν απορρέει, πολύ πιο επικίνδυνο όταν απορρέει από ένα κομματικό, πολιτικό στέλεχος που εκπροσωπεί τα εθνικά μας συμφέροντα στην Ε.Ε, στο δύσκολο και νεφελώδες μεσοδιάστημα 2011-2012 δεν μπορεί να απεμπολήσουμε όλες τις κοινοτικές πολιτικές που μας παρέχει τόσο η Ευρωζώνη όσο και ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης. Απαιτείται σοβαρότητα, ολιγολογία και εκείνος που αποφασίζει είναι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός που έχει και την απόλυτη ευθύνη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ακούμε προσεκτικά την εκτίμησή σας. Δε θεωρούμε την κ. Δαμανάκη αφελή. Αντιθέτως εξαιρετικά έξυπνη και ευέλικτη στα πολιτικά. Συνεπώς να της ξέφυγε αποκλείεται. Κατά τη γνώμη μας.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΑΤΖΕΛΗ: Και κατά τη δική μου γνώμη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επομένως, από εδώ και πέρα αρχίζουν οι εξηγήσεις που δίνει ο καθένας γιατί το έκανε.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΑΤΖΕΛΗ: Η εξήγηση από την κ. Δαμανάκη θα δοθεί εκεί που πρέπει να δοθεί. Και εάν υπάρχει έλλειμμα επικοινωνίας πρέπει να διορθωθεί. Έστω και αν μερικές φορές είναι πολύ αργά. Αλλά εγώ δεν θα είμαι αυτή που θα ζητήσω να απολογηθεί η κ. Δαμανάκη, διότι αλλού λογοδοτεί, όπως κι εγώ αν λογοδοτήσω, θα λογοδοτήσω στον ίδιο στον Πρωθυπουργό.
Δε θεωρώ πάντως ότι ένα πολιτικό στέλεχος που βρίσκεται σε υψηλή ιεραρχία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν έχει τη δυνατότητα ή δεν μπορεί να έχει εκείνη την επικοινωνία που πρέπει με την κεντρική κυβέρνηση, εάν υπάρχει τέτοιο ζήτημα, αυτό θα πρέπει να λυθεί. Αλλά σε κάθε περίπτωση -δεν γνωρίζω, μπορεί να έχει γίνει- θα έπρεπε να είχε ενημερώσει την Κυβέρνηση.
Η ουσία όμως είναι άλλη. Ότι πολιτική εξόδου από την Ευρωζώνη, τεχνική εξόδου δεν υπάρχει. Αυτό πρέπει να προβλεφθεί μετά από πολύ καιρό από το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και ως αποτέλεσμα ή της αναποτελεσματικότητας του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης ή άλλων νομισματικών και δημοσιονομικών αποκλίσεων.
Οπότε το να ρίχνουμε από τώρα την «πεπονόφλουδα» να βγούμε και να υποστηρίξουμε τη δραχμή ή όχι, εδώ οι πολίτες και οι πολιτικοί αρχίζουν να διερωτώνται για πολλά πράγματα όταν ταυτόχρονα αυτός ο προβληματισμός μπορεί να τεθεί σε δημοψήφισμα.
Και όταν η πολιτεία, ή ο πρωθυπουργός ή ο υπουργός έχουν κατανοήσει ότι δεν μπορούμε να πορευθούμε εκτός της Ευρωζώνης, δεν χρειάζεται να κάνει δημοψήφισμα. Τα γεγονότα θα το καταμαρτυρήσουν. Δεν χρειάζεται το δίλημμα ευρώ ή δραχμή. Θα το δείξει από μόνη της η πορεία.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τι μπορεί να περιμένει ο κόσμος όταν ακούει τέτοια από την Επίτροπο της Ε.Ε η οποία είναι Ελληνίδα; Τι μεταχείριση να περιμένουμε από τους Ευρωπαίους;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΑΤΖΕΛΗ: Ως κυβέρνηση, ως πολιτικό κόμμα, ως πολιτικό σύστημα γενικότερα θα πρέπει να δημιουργήσουμε όρους εξόδου της χώρας από την κρίση. Δεν μπορεί να υπάρχουν «λαγοί» οι οποίοι δε θέλουν να ασχοληθούν για μια ακόμη φορά με την οικονομία της χώρας και να φεύγουν ενόψει εκλογών ή ως αντιπολίτευση να κάνουν την «αρκούδα σε χειμερία νάρκη». Δεν γίνεται.
Αυτό λοιπόν το πολιτικό σύστημα θα πρέπει να ενεργοποιηθεί. Θα πρέπει να αποφασίσουμε από κοινού τις προτεραιότητές μας, οι οποίες θα πείσουν όχι μόνο την Επιτροπή, αλλά και τις αγορές. Διότι το μεγάλο ζητούμενο είναι το πότε θα αποκτήσουμε «ανεξαρτησία» δανειοδότησής μας, στήριξής μας από τις ίδιες αγορές. Αυτό είναι το μεγάλο διακύβευμα. Η απάντηση ενιαίας, κοινής γλώσσας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι το πρώτο όμως διακύβευμα.
Και θα επαναλάβω το εξής ότι αυτή την στιγμή η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε αναζήτηση «συνταγών». Δεν έχει «καθαρή συνταγή» για το πώς θα βγει από την κρίση. Προς το παρόν όμως έχουμε αυτό το πακέτο, το οποίο με Ευρωπαϊκή Ένωση, με ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης ή όχι, θα πρέπει να κάνουμε τις μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές. Αυτό είναι αποδεκτό από όλο τον κόσμο. Είτε κατεβαίνει μέσω ίντερνετ στην πλατεία είτε διαμέσου των συνδικάτων. Γι’ αυτό πρέπει να πείσουμε την την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ότι πάμε να κάνουμε τις αλλαγές τις οποίες εδώ και δεκαπέντε χρόνια έπρεπε να είχαμε κάνει. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος που θα πείσουμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Όχι γιατί είμαστε τα «καλά παιδιά» της χρεωκοπίας και της Επιτροπής, αλλά ότι είμαστε υπέρ της στήριξης της Ευρωζώνης, διότι το ευρώ είναι ο συνδετικός κρίκος ενός κράτους με τις ευρωπαϊκές αναπτυξιακές πολιτικές.
Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Όσοι δε κερδοσκόποι θεωρούν ότι με την δραχμή θα ξαναβγάλουν χρήματα, να γνωρίζουν πολύ καλά ότι η κοινωνία τους έχει στοχοθετήσει. Διότι δε θα μπορεί ο εργαζόμενος –στο φανταστικό αυτό σενάριο μετά από 10, 15 χρόνια- να παίρνει διακόσια ευρώ και ο βιομήχανος να έχει αγοράσει με ευρώ με δραχμές τα ακίνητα με τα ευρώ που έχει ή εξάγει ή που έχουν οι ξένοι. Αυτό να το ξεχάσουν όσοι θεωρούν από το οικονομικό σύστημα ότι τους βολεύει η δραχμή.
Στην πραγματικότητα δεν βολεύει κανέναν. Και πάνω από όλα δεν βολεύει τις νέες γενιές, τους νέους ανθρώπους. Αυτό το ξέρει πολύ καλά η κυβέρνηση. Αλλά και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός που δίνει καθημερινά μάχη, διεθνώς, ευρωπαϊκά και εντός Ελλάδας, να ανασυντάξει όλο το ευρωπαϊκό σύστημα για να πάει μπροστά αυτή η χώρα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Διαβάζουμε και ακούμε ότι υπάρχει γκρίνια μεταξύ των υπουργών .Εσείς οσμίζεστε κάτι τέτοιο;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΑΤΖΕΛΗ: Όταν έχουμε ένα Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα το οποίο είναι για πρώτη φορά ο σχεδιασμός της ελληνικής οικονομίας για τα επόμενα τρία χρόνια και μάλιστα σχεδιασμός μεσούσης της ύφεσης, προφανώς θα υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις. Το ζήτημα είναι πέρα από τις διαφωνίες που μπορεί να υπάρχουν κατά το σχεδιασμό του προγράμματος, είναι ότι πρέπει να ενημερώσουμε την κοινωνία ότι δεν μιλάμε πλέον για «φως στο τούνελ». Αλλά για το ότι ανοίγουμε ένα άλλο «τούνελ» για την έξοδο της χώρας από την κρίση, για μια άλλη ανάπτυξη, διότι τις λέξεις ανάπτυξη και αναδιανομή αρχίζουμε και τις ξεχνάμε. Αυτό πρέπει να το αποσαφηνίσουμε στον κόσμο. Με άμεσες και γρήγορες κινήσεις. Δεν μπορεί να καθυστερούμε τις μεταρρυθμίσεις, αλλά και τις πολιτικές μας αποφάσεις που κρίνουν το μέλλον των ίδιων των πολιτών.
Η κ. Μπατζελή ερωτώμενη για τις δηλώσεις της Ελληνίδας Επιτρόπου ανέφερε ότι «κάθε δήλωση που αποδυναμώνει τις διαπραγματεύσεις της Κυβέρνησης προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τόσο για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα όσο και για τη συνέχιση της χρηματοδότησης της ταυτόχρονα αποσταθεροποιεί και την πολιτική που θέλουμε να προχωρήσουμε».
Παρατίθεται αναλυτικά η συνέντευξη της κ. Μπατζελή
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τι σκέψεις σας δημιουργεί αυτή η κίνηση διαμαρτυρίας των πολιτών χθες σε πολλές πόλεις της Ελλάδας; Θα ήθελα μια εκτίμηση και από εσάς.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΑΤΖΕΛΗ: Ο κόσμος αντιδρά με τον πιο ειρηνικό τρόπο, όπως φάνηκε και με τις χθεσινές εκδηλώσεις, λόγω μιας αβεβαιότητας που υπάρχει αυτή τη στιγμή τόσο στον πολιτικό κόσμο όσο και στην κοινωνία για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας, αλλά και της πορείας της χώρας. Αυτή τη στιγμή τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και οι υπόλοιπες κυβερνήσεις της Ε.Ε προσπαθούν να βρουν κοινό βηματισμό για να βγάλουν την Ελλάδα από μια κρίση. Διότι η κρίση δεν είναι μόνο της Ελλάδας.
Αυτές τις κινητοποιήσεις θεωρώ ότι πρέπει να τις λάβουμε ως «συμμάχους» μας για να μπορέσουμε να διαπραγματευθούμε, αλλά και για να αναλύσουμε τα πραγματικά προβλήματα προς την ίδια την κοινωνία, η οποία πρέπει να είναι συμμέτοχος σε κάθε περίπτωση μαζί μας στο οποιοδήποτε πρόγραμμα εφαρμόσουμε είτε είναι με ορίζοντα πενταετίας είτε δεκαετίας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το δεύτερο ζήτημα είναι η δήλωση της Επιτρόπου της κ. Δαμανάκη έτσι όπως έγινε, με τη σαφή ερμηνεία που δίνεται σήμερα από τον Τύπο, τα Μέσα Ενημέρωσης. Κάντε μια εκτίμηση πολιτική σας παρακαλώ. Γιατί έγινε αυτή η δήλωση; Αν υπάρχουν σκέψεις στην Κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ επιστροφής στη δραχμή; Μήπως προετοιμάζεται το έδαφος; Μήπως όχι;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΑΤΖΕΛΗ: κ. Ντάσκα δε θα μπω στη λογική να απαντήσω γιατί το έκανε η κ. Δαμανάκη. Μπορείτε να ρωτήσετε την ίδια. Εγώ μπορώ πω τι απόηχο, πολιτικό και κοινωνικό είχε σε μένα προσωπικά, αλλά και στον πολιτικό κόσμο της χώρας. Δε θα πω της κοινωνίας, γιατί δεν μπορώ να μιλήσω εξ ονόματος της κοινωνίας. Θεωρώ ότι κάθε δήλωση που αποδυναμώνει τις διαπραγματεύσεις της Κυβέρνησης προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τόσο για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα όσο και για τη συνέχιση της χρηματοδότησης της, ταυτόχρονα αποσταθεροποιεί και την πολιτική που θέλουμε να προχωρήσουμε. Διότι το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που συζητάμε αυτή την περίοδο αφορά όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε, εντός και εκτός Ευρωζώνης.
Συνεπώς είτε λέγονται αποκρατικοποιήσεις, είτε συρρίκνωση του δημόσιου τομέα είτε μείωση ή αύξηση της φορολογικής πολιτικής, άμεσης και έμμεσης, σε κάθε περίπτωση είναι πολιτικές που η κοινωνία, οι κοινωνικοί εταίροι, η κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα θα πρέπει να συζητήσουν με λεπτομέρεια και μετά να αποφασισθεί ποιος θα το διαχειριστεί. Εμείς εδώ πρώτα σκεφτόμαστε ποιος θα το διαχειριστεί και μετά θα αποφασίσουμε για το ποιο θα είναι Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα.
Θεωρώ ότι θα ήταν πολιτικό και εθνικό λάθος να μην εκμεταλλευθούμε αυτό που πέτυχε ο Πρωθυπουργός στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 25ης Μαρτίου 2011 για τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης μετά το 2012, όπου μόνο τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης θα έχουν στήριξη από κοινοτικούς πόρους που ήδη έχουν κατοχυρωθεί με μια απόφαση που σε αυτή τη φάση εξειδικεύεται σε επιμέρους διατάξεις.
Συνεπώς μια λογική από όπου αυτή κι αν απορρέει, πολύ πιο επικίνδυνο όταν απορρέει από ένα κομματικό, πολιτικό στέλεχος που εκπροσωπεί τα εθνικά μας συμφέροντα στην Ε.Ε, στο δύσκολο και νεφελώδες μεσοδιάστημα 2011-2012 δεν μπορεί να απεμπολήσουμε όλες τις κοινοτικές πολιτικές που μας παρέχει τόσο η Ευρωζώνη όσο και ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης. Απαιτείται σοβαρότητα, ολιγολογία και εκείνος που αποφασίζει είναι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός που έχει και την απόλυτη ευθύνη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ακούμε προσεκτικά την εκτίμησή σας. Δε θεωρούμε την κ. Δαμανάκη αφελή. Αντιθέτως εξαιρετικά έξυπνη και ευέλικτη στα πολιτικά. Συνεπώς να της ξέφυγε αποκλείεται. Κατά τη γνώμη μας.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΑΤΖΕΛΗ: Και κατά τη δική μου γνώμη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επομένως, από εδώ και πέρα αρχίζουν οι εξηγήσεις που δίνει ο καθένας γιατί το έκανε.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΑΤΖΕΛΗ: Η εξήγηση από την κ. Δαμανάκη θα δοθεί εκεί που πρέπει να δοθεί. Και εάν υπάρχει έλλειμμα επικοινωνίας πρέπει να διορθωθεί. Έστω και αν μερικές φορές είναι πολύ αργά. Αλλά εγώ δεν θα είμαι αυτή που θα ζητήσω να απολογηθεί η κ. Δαμανάκη, διότι αλλού λογοδοτεί, όπως κι εγώ αν λογοδοτήσω, θα λογοδοτήσω στον ίδιο στον Πρωθυπουργό.
Δε θεωρώ πάντως ότι ένα πολιτικό στέλεχος που βρίσκεται σε υψηλή ιεραρχία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν έχει τη δυνατότητα ή δεν μπορεί να έχει εκείνη την επικοινωνία που πρέπει με την κεντρική κυβέρνηση, εάν υπάρχει τέτοιο ζήτημα, αυτό θα πρέπει να λυθεί. Αλλά σε κάθε περίπτωση -δεν γνωρίζω, μπορεί να έχει γίνει- θα έπρεπε να είχε ενημερώσει την Κυβέρνηση.
Η ουσία όμως είναι άλλη. Ότι πολιτική εξόδου από την Ευρωζώνη, τεχνική εξόδου δεν υπάρχει. Αυτό πρέπει να προβλεφθεί μετά από πολύ καιρό από το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και ως αποτέλεσμα ή της αναποτελεσματικότητας του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης ή άλλων νομισματικών και δημοσιονομικών αποκλίσεων.
Οπότε το να ρίχνουμε από τώρα την «πεπονόφλουδα» να βγούμε και να υποστηρίξουμε τη δραχμή ή όχι, εδώ οι πολίτες και οι πολιτικοί αρχίζουν να διερωτώνται για πολλά πράγματα όταν ταυτόχρονα αυτός ο προβληματισμός μπορεί να τεθεί σε δημοψήφισμα.
Και όταν η πολιτεία, ή ο πρωθυπουργός ή ο υπουργός έχουν κατανοήσει ότι δεν μπορούμε να πορευθούμε εκτός της Ευρωζώνης, δεν χρειάζεται να κάνει δημοψήφισμα. Τα γεγονότα θα το καταμαρτυρήσουν. Δεν χρειάζεται το δίλημμα ευρώ ή δραχμή. Θα το δείξει από μόνη της η πορεία.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τι μπορεί να περιμένει ο κόσμος όταν ακούει τέτοια από την Επίτροπο της Ε.Ε η οποία είναι Ελληνίδα; Τι μεταχείριση να περιμένουμε από τους Ευρωπαίους;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΑΤΖΕΛΗ: Ως κυβέρνηση, ως πολιτικό κόμμα, ως πολιτικό σύστημα γενικότερα θα πρέπει να δημιουργήσουμε όρους εξόδου της χώρας από την κρίση. Δεν μπορεί να υπάρχουν «λαγοί» οι οποίοι δε θέλουν να ασχοληθούν για μια ακόμη φορά με την οικονομία της χώρας και να φεύγουν ενόψει εκλογών ή ως αντιπολίτευση να κάνουν την «αρκούδα σε χειμερία νάρκη». Δεν γίνεται.
Αυτό λοιπόν το πολιτικό σύστημα θα πρέπει να ενεργοποιηθεί. Θα πρέπει να αποφασίσουμε από κοινού τις προτεραιότητές μας, οι οποίες θα πείσουν όχι μόνο την Επιτροπή, αλλά και τις αγορές. Διότι το μεγάλο ζητούμενο είναι το πότε θα αποκτήσουμε «ανεξαρτησία» δανειοδότησής μας, στήριξής μας από τις ίδιες αγορές. Αυτό είναι το μεγάλο διακύβευμα. Η απάντηση ενιαίας, κοινής γλώσσας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι το πρώτο όμως διακύβευμα.
Και θα επαναλάβω το εξής ότι αυτή την στιγμή η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε αναζήτηση «συνταγών». Δεν έχει «καθαρή συνταγή» για το πώς θα βγει από την κρίση. Προς το παρόν όμως έχουμε αυτό το πακέτο, το οποίο με Ευρωπαϊκή Ένωση, με ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης ή όχι, θα πρέπει να κάνουμε τις μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές. Αυτό είναι αποδεκτό από όλο τον κόσμο. Είτε κατεβαίνει μέσω ίντερνετ στην πλατεία είτε διαμέσου των συνδικάτων. Γι’ αυτό πρέπει να πείσουμε την την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ότι πάμε να κάνουμε τις αλλαγές τις οποίες εδώ και δεκαπέντε χρόνια έπρεπε να είχαμε κάνει. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος που θα πείσουμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Όχι γιατί είμαστε τα «καλά παιδιά» της χρεωκοπίας και της Επιτροπής, αλλά ότι είμαστε υπέρ της στήριξης της Ευρωζώνης, διότι το ευρώ είναι ο συνδετικός κρίκος ενός κράτους με τις ευρωπαϊκές αναπτυξιακές πολιτικές.
Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Όσοι δε κερδοσκόποι θεωρούν ότι με την δραχμή θα ξαναβγάλουν χρήματα, να γνωρίζουν πολύ καλά ότι η κοινωνία τους έχει στοχοθετήσει. Διότι δε θα μπορεί ο εργαζόμενος –στο φανταστικό αυτό σενάριο μετά από 10, 15 χρόνια- να παίρνει διακόσια ευρώ και ο βιομήχανος να έχει αγοράσει με ευρώ με δραχμές τα ακίνητα με τα ευρώ που έχει ή εξάγει ή που έχουν οι ξένοι. Αυτό να το ξεχάσουν όσοι θεωρούν από το οικονομικό σύστημα ότι τους βολεύει η δραχμή.
Στην πραγματικότητα δεν βολεύει κανέναν. Και πάνω από όλα δεν βολεύει τις νέες γενιές, τους νέους ανθρώπους. Αυτό το ξέρει πολύ καλά η κυβέρνηση. Αλλά και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός που δίνει καθημερινά μάχη, διεθνώς, ευρωπαϊκά και εντός Ελλάδας, να ανασυντάξει όλο το ευρωπαϊκό σύστημα για να πάει μπροστά αυτή η χώρα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Διαβάζουμε και ακούμε ότι υπάρχει γκρίνια μεταξύ των υπουργών .Εσείς οσμίζεστε κάτι τέτοιο;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΑΤΖΕΛΗ: Όταν έχουμε ένα Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα το οποίο είναι για πρώτη φορά ο σχεδιασμός της ελληνικής οικονομίας για τα επόμενα τρία χρόνια και μάλιστα σχεδιασμός μεσούσης της ύφεσης, προφανώς θα υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις. Το ζήτημα είναι πέρα από τις διαφωνίες που μπορεί να υπάρχουν κατά το σχεδιασμό του προγράμματος, είναι ότι πρέπει να ενημερώσουμε την κοινωνία ότι δεν μιλάμε πλέον για «φως στο τούνελ». Αλλά για το ότι ανοίγουμε ένα άλλο «τούνελ» για την έξοδο της χώρας από την κρίση, για μια άλλη ανάπτυξη, διότι τις λέξεις ανάπτυξη και αναδιανομή αρχίζουμε και τις ξεχνάμε. Αυτό πρέπει να το αποσαφηνίσουμε στον κόσμο. Με άμεσες και γρήγορες κινήσεις. Δεν μπορεί να καθυστερούμε τις μεταρρυθμίσεις, αλλά και τις πολιτικές μας αποφάσεις που κρίνουν το μέλλον των ίδιων των πολιτών.
