12/10/2011
Ερωτηθείσα αν υπάρχει διαφωνία στην ουσία ή στον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζεται η κυβερνητική πολιτική από στελέχη της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ
«Είμαστε σε μια περίοδο όπου θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πολιτικά, οικονομικά, επικοινωνιακά δύο βασικά πράγματα, το ποιες είναι οι δικές μας ευθύνες και ποιες είναι οι ευθύνες της ευρωπαϊκής επιτροπής ή γενικότερα του συστήματος που περιλαμβάνεται και το ΔΝΤ, βάσει του οποίου έχει κριθεί ένα πλάνο εξόδου της χώρας μας από την κρίση.
Θεωρώ πολιτικά άσκοπο και άκρως επικίνδυνο λάθη των ξένων εταίρων μας να τα φέρνουμε στο δικό μας γήπεδο, το εθνικό, και να θεωρούμε ότι είναι δική μας ευθύνη, αρμοδιότητα και να κάνουμε ομφαλοσκόπηση και αυτοκριτική».
«Ό,τι αφορούσε τις μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές στο δημόσιο τομέα, στην οικονομία, στις αποκρατικοποιήσεις, στην αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας ήτανε πράξεις τις οποίες εμείς έπρεπε ήδη να τις έχουμε κάνει, ασχέτως οικονομικής κρίσης. Ερχόμαστε και λέμε ότι αυτή τη στιγμή πρέπει να προσαρμόσουμε ορισμένα πράγματα εν όψει της έκτης, της έβδομης, με ερωτηματικό, δόσης. Εδώ λοιπόν αρχίζει η διαφοροποίηση του ρόλου μας και του ρόλου της. Πολιτικές από εδώ και πέρα της ευρωπαϊκής επιτροπής οι οποίες πάνε να εξελιχθούν εμείς άκαιρα και πολύ πρόωρα τις φέρνουμε σε εσωτερικό επίπεδο. Όπως οι εργασιακές σχέσεις, όπως το κοινωνικό συμβόλαιο. Μιλάω γενικά για τα ζητήματα της απασχόλησης και είμαι από τους βουλευτές που είχα πει και ως υπουργός ότι ο δημόσιος τομέας θα πρέπει να συρρικνωθεί. Όχι να πετσοκοπεί, να περάσει γρήγορα η διοικητική μεταρρύθμιση που σημαίνει μια συνολική πολιτική.
Από την άλλη πλευρά πάμε και λέμε ότι στα πλαίσια ενός ευρωπαϊκού γίγνεσθαι το οποίο ψάχνει να βρει το γίγνεσθαι, ακόμα ψαχνόμαστε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όλη αυτή την περίοδο του ενός έτους για να μην πω από 21η Ιουλίου που περιμένουμε τα εθνικά κοινοβούλια να το υπογράψουνε, που βλέπουμε όμως ότι δεν υπογράφεται και αναθεωρείται - γίνεται μια εσωστρέφεια στην εθνική μας πολιτική με π.χ. το πολυνομοσχέδιο.
ΔΗΜ: Όμως όλα αυτά που έχουν να κάνουν με τα όσα συζητούνται και δεν έχουν καταλήξει ακόμα στο εξωτερικό μπορεί να τα συζητάμε ώρες. Το θέμα είναι ότι στο εσωτερικό συνεχίζεται η επιλογή πολιτικών και η εφαρμογή πολιτικών οι οποίες δίνουν συγκεκριμένα αποτελέσματα. Όπως για παράδειγμα δείτε τα αποτελέσματα στο έλλειμμα, διευρυμένο είναι το έλλειμμα φέτος.
ΜΠΑΤΖ.: Οι προσπάθειες τις οποίες έχουμε κάνει για τον περιορισμό του ελλείμματος για εμάς ως κυβέρνηση, ως κόμμα και ως κοινοβουλευτική ομάδα είναι το πιο βασικό. Διότι με βάση τον περιορισμό των ελλειμμάτων το να το μειώσεις περίπου 8,5 μονάδες είναι πάρα πολύ σημαντικό.
ΔΗΜ: Ναι αλλά είμαστε εκτός στόχων.
ΜΠΑΤΖ.: Είμαστε εκτός στόχων διότι δεν ακολουθεί η υπόλοιπη οικονομία, δεν γίνονται επενδύσεις, η εθνική μας «αστική» τάξη αδρανοποιείται και καλούμε τους Γερμανούς, Γάλλους να γίνουνε οι επενδυτές στη χώρα μας.
Για την πολιτική κρίση της Ιταλίας
ΜΠΑΤΖ.: Βλέπετε ότι σε μια κρίση αντίστοιχη - σε μια χώρα που το χρέος της είναι το 25% του ΑΕΠ της Ευρώπης - βλέπετε ότι οι κραδασμοί σε κοινοβουλευτικό και κυβερνητικό επίπεδο ήταν γρήγοροι, πράγμα το οποίο δεν συνέβη και αυτό θα προστατεύσουμε να μην συμβεί σε εθνικό επίπεδο. Δεν μπορεί όμως να θεωρεί η Τρόικα, η οποία πλέον έχει τη νομιμοποίηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, να έρχεται ως εποπτικό όργανο...
ΔΗΜ: Και όχι μόνο της ευρωπαϊκής επιτροπής και της κυβέρνησης.
ΜΠΑΤΖ.: Πλέον η εποπτεία αυτή η οποία έρχεται έχει άλλο ρόλο και προκύπτει από τον ίδιο τον κοινοτικό κανονισμό. Είναι άλλη η Τρόικα, και έρχεται για άλλο λόγο, ο οποίος είναι ψηφισμένος και το ξέρουμε. Η εποπτεία στη χώρα μας λόγω του χρέους μας μη βιώσιμου ή προς προσαρμογή θα έρχεται να συντονίζει τον εθνικό μας προϋπολογισμό.
ΔΗΜ.: Για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, έρχεται με διαδικασίες εξπρές το πολυνομοσχέδιο. Εσείς είστε διατεθειμένη να το ψηφίσετε στο σύνολό του ως έχει;
ΜΠΑΤΖ.: Υποθέτω ότι ένα πολυνομοσχέδιο τόσο σημαντικό δεν θα μπει πακέτο. Δεύτερον είμαι απόλυτα πεπεισμένη ότι ο κ. Κουτρουμάνης πέρα της τεχνογνωσίας έχει πολιτικό ένστικτο αλλά και κοινωνική ευαισθησία να διορθώσει το άρθρο 37 το οποίο δίνει μια χαριστική βολή στις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις, βάσει του οποίου γίνεται αναστολή της δυνατότητας του υπουργού να επεκτείνει την ισχύ σε όλες τις επιχειρήσεις του κλάδου. Αυτή τη δυνατότητα την είχε εάν η κλαδική σύμβαση κάλυπτε τουλάχιστον το 51% των εργαζομένων ενός κλάδου, έτσι αν μια επιχείρηση δεν ανήκε στην εργοδοτική οργάνωση, π.χ. στη ΓΣΕΒΕΕ που είχε συμφωνήσει την αντίστοιχη κλαδική, τότε αυτό γινόταν επέκταση σε όλες τις επιχειρήσεις. Αυτό λοιπόν καταργείται και συνεπώς κάθε επιχείρηση θα κάνει ό,τι θέλει, τηρουμένων φυσικά του ελάχιστου ορίου το οποίο θέτει η εθνική σύμβαση. Οι αποκλίσεις των κλαδικών ήτανε πολύ μεγαλύτερες από αυτές τις εθνικές. Αυτά λοιπόν είναι αυτόματα σαν να καταργούμε τον κοινωνικό διάλογο μεταξύ των εργοδοτών και των εργαζομένων. Χωρίς να σημαίνει από δικιά μας πλευράς ότι δεν πρέπει να βάλουμε πλαίσιο λειτουργίας και να ξεκαθαρίσουμε το νομικό σύστημα, ώστε να είναι απλό.
Αυτό το οποίο ψηφίσαμε την 'Ανοιξη περί των εργασιακών είχε τόσες αγκυλώσεις νομοθετικές που π.χ. η μαθητεία ή οι επιχειρησιακές συμβάσεις δεν μπορούσαν να υλοποιηθούν.
Για το άρθρο 31, μια φράση η οποία είναι πολιτικού περιεχομένου και όχι οικονομικού. Πιστεύω ότι η προστασία της κυβέρνησης πρέπει να είναι στον ιδιωτικό τομέα, στους εργαζόμενους - ούτε για τις ΔΕΚΟ ούτε για το δημόσιο τομέα. Όταν όμως εισηγμένες επιχειρήσεις ή ΔΕΚΟ έχουμε καθυστερήσει -μιλάω για τις ΔΕΚΟ- να τις περάσουμε σε ιδιωτικοποίηση, αποκρατικοποίηση, δεν μπορεί τώρα να ερχόμαστε να μειώνουμε το μισθολογικό κόστος μη σεβόμενοι τη συλλογική σύμβαση για να μειωθεί το τελικό τίμημα. Αυτό θα πρέπει να το έχουμε υπόψη μας, και ο υπουργός είπε ότι θα κάνει διορθώσεις. Πιστεύω να είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, διότι τα εργασιακά του ιδιωτικού τομέα προστατεύονται από ευρωπαϊκές και διεθνείς συμβάσεις.
ΔΗΜ: Σας ακούει ο εκπαιδευτικός, ο γιατρός, ο εργαζόμενος στο δημόσιο τομέα και του σηκώνεται η τρίχα, διότι τώρα βάζετε ένα θέμα ουσιαστικής προστασίας του εισοδήματος σε αυτούς που κατά τεκμήριο στον ευρύτερο δημόσιο τομέα έχουν πιο ψηλό εισόδημα.
ΜΠΑΤΖ.: Κάθε άλλο, ακριβώς το ανάποδο είπα. Εγώ είπα ότι θα πρέπει να γίνει ο κοινωνικός διάλογος, ο εταιρικός διάλογος για να βρούνε αυτοί το σχέδιο το οποίο θα γίνουν οι συμβάσεις. Στον ΟΤΕ, στα ΕΛΠΕ, στην ΑΤΕ ήδη έχουνε γίνει μειώσεις. Θα πρέπει οι οικονομικές ηγεσίες αυτών των ΔΕΚΟ να τις μειώσουν ακόμα περισσότερο. Αυτό είναι δικό τους θέμα και σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να πάμε. Αλλά όμως έχω έναν πολιτικό φόβο ότι δεν μπορεί στην Ελλάδα να αρχίσουμε το ξήλωμα των συλλογικών συμβάσεων, που μπορεί να οδηγήσει και σε πρότυπο ευρωπαϊκό.
ΔΗΜ: Μπορείτε να διαμορφώνετε μια οικονομική πολιτική που το μόνο αποτέλεσμα που έχει είναι να οδηγεί σε μείωση των εισοδημάτων και συνακόλουθο τρόπο και στη μείωση και των εσόδων από τη δική σας πλευρά. Αυτού του είδους η πολιτική είναι αδιέξοδη, είναι ένας κύκλος αέναος οποίος οδηγεί στο ίδιο αποτέλεσμα.
ΜΠΑΤΖ.: Δεν νομίζω ότι είναι αδιέξοδο, γιατί όλοι μας - και προσωπικά - έχω δείξει όχι απλώς συμμετοχή στην οποιαδήποτε οικονομική πολιτική της χώρας. Και ξέρετε ότι δεν βγαίνω σε ζητήματα οικονομικής προσαρμογής της χώρας μας διότι δεν είναι μια τυπική προσαρμογή ήπια, πρέπει να είναι δραστική συμμετοχή. Όμως πρέπει να διασφαλίσουμε ορισμένα ζητήματα τα οποία δεν θα βοηθήσουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, δεν θα βοηθήσουν τη μείωση της ανεργίας. Αντίθετα π.χ. με τις κλαδικές, θα βοηθήσουνε τη μείωση ακόμα των μισθών χωρίς τελικό αποτέλεσμα στο ΑΕΠ.
Ερωτηθείσα αν αντέχει πολιτικά η κυβέρνηση
ΜΠΑΤΖ.: Λαμβάνοντας το τι έγινε στην Ιταλία νομίζω ότι αντέχουμε, και το έχουμε αποδείξει.
ΔΗΜ: Θεωρείτε ότι με αποτελεσματικό τρόπο μπορείτε να πηγαίνετε στην όποια συζήτηση με τους εταίρους δανειστές ή τη συμμετοχή σε αυτό το διάλογο που είναι σε εξέλιξη αυτές τις μέρες για την εξεύρεση μιας γενικότερης λύσης που να αφορά και στην Ελλάδα; Μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας, ή χρειάζεται σύμπτυξη ευρύτερων δυνάμεων;
ΜΠΑΤΖ.: Είμαι υποστηρικτής ότι θα πρέπει να γίνει συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων. Το θέμα, όμως, είναι ότι μερικές πολιτικές δυνάμεις δεν θέλουν να συμμετάσχουν σε αυτή τη διαδικασία και θεωρούν ότι μη συμμετάσχοντας κερδίζουνε ψηφοφόρους. Ο κόσμος ξέρει ποιος εργάζεται και ποιος αποφασίζει και ποιος παίρνει ρίσκα.
ΔΗΜ: Κερδίζουν βέβαια ψηφοφόρους.
ΜΠΑΤΖ.: Αυτό θα το δούμε όχι μόνο τώρα, αλλά και την επόμενη μέρα πιθανόν των εκλογών.
