15 Νοεμβρίου 2011
κ. Πρόεδρε,
κ.
Πρωθυπουργέ, Λουκά Παπαδήμο,
κ.
Υπουργοί,
Δεν
υπάρχει καμία αμφιβολία ότι όλοι μας σας ευχόμαστε καλή δύναμη, κουράγιο και επιτυχία
στο έργο το οποίο κληθήκατε να αναλάβετε και σας δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης.
Παρά
τις οποιεσδήποτε προσπάθειες ορισμένων για προβλέψεις ακριβείας, για το πλαίσιο και το ρόλο της
κυβέρνησης αυτής και του χρονικού διαστήματος βιωσιμότητάς της, μάλλον θα
πρέπει να προσφύγουν στο «χρησμό της
Πυθίας» «Ήξεις αφήξεις, ουκ εν
τω πολέμω θνήξεις». Οι πολεμιστές, οι βασιλείς, οι άρχοντες,
όλοι εξέρχονταν ικανοποιημένοι από το Μαντείο των Δελφών. Είτε γιατί είχαν ακούσει αυτό που
ήθελαν είτε γιατί θεωρούσαν ότι άκουγαν αυτό που τους βόλευε.
Για εμάς
όμως εκείνο που μετράει δεν είναι η πρόβλεψη.
Μετράει
το διακύβευμα και το αποτέλεσμα που θα φέρει η κυβέρνηση αυτή κατά τη θητεία
της.
Καταρχήν
ως ιστορικά μέλη της Ε.Ε, ασχέτως με το πώς ο καθένας θέλει να «βαφτίσει» αυτήν
τη κυβέρνηση, αυτό το οποίο προέχει είναι
η δυνατότητα παραμονής μας στις γενικότερες
ευρωπαϊκές αλλαγές, συνταγματικές, οικονομικές, δημοσιονομικές, εργασιακές,
αναπτυξιακές, οι οποίες στο επόμενο χρονικό διάστημα θα πάρουν την τελική τους
μορφή σε νομικά κείμενα και σε θεσμικά όργανα.
Και να είμαστε σίγουροι ότι η Ευρώπη που
ξέραμε δεν θα την ξαναέχουμε.
Το ζητούμενο είναι να συμμετάσχουμε ενεργά στην
Ευρώπη που θέλουμε να ξαναφτιάξουμε.
Να είμαστε μέρος της προοπτικής της και όχι
μέρος των προβλημάτων της.
Εξίσου
φυσικά σημαντικό έως και ζωτικό για τη μετέπειτα πορεία της
χώρας μας είναι να ξεπεραστούν τα «αγκάθια» που έχουμε μπροστά μας. Η κυβέρνηση έχει να διαχειριστεί την έγκριση
της δανειακής σύμβασης, την κατάθεση του προϋπολογισμού, το νέο Μεσοπρόθεσμο
Πρόγραμμα 2012-2015, την εφαρμογή των διαρθρωτικών μέτρων, το πρόγραμμα
αποκρατικοποιήσεων, τις διαπραγματεύσεις για το PSI,
που όλα αυτά μαζί οδηγούν στην ουσιαστική και τυπική παραμονή μας στην
ευρωζώνη.
Παράλληλα
όμως σε όλη αυτή τη διεργασία με συνέχεια και σταθερότητα πρέπει να
διασφαλιστεί η κοινωνική συνοχή, η
απασχόληση, η ανάπτυξη που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να φύγουν από την
ατζέντα ούτε της τωρινής κυβέρνησης ούτε και των μετέπειτα κυβερνήσεων.
Αγαπητοί
Συνάδελφοι,
Η
σημερινή κυβέρνηση προήλθε από μία συμφωνία «κορυφής» των πολιτικών κομμάτων. Θα κριθούν για την ιστορική αυτή απόφαση
γένεσης του πολυκομματικού αυτού κυβερνητικού σχήματος, αλλά και για τη
συμφιλίωση και την προσπάθεια αλλαγής της νοοτροπίας της ελληνικής κοινωνίας.
Μια
κοινωνία που να μην αντιμετωπίζει πλέον με καχυποψία ή φοβικότητα τις συναινετικές
κυβερνήσεις.
Δεν
είναι καθόλου τυχαίο ότι παρά τις προηγούμενες προσπάθειες, η επίτευξη της
σημερινής συναινετικής κυβέρνησης έγινε στη συγκεκριμένη περίοδο.
Έγινε
χάρη στην ουσιαστική παρέμβαση των κοινοβουλευτικών ομάδων, αλλά και στην
αλλαγή των κομματικών και πολιτικών συνθηκών που ήταν περισσότερο πιεστικές και
αποφασιστικές.
Δεν
πρόκειται για μια απλή πολιτική πρωτοβουλία για επιμερισμό ευθυνών μεταξύ
εκείνων που διαχειρίστηκαν τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια.
Είναι
γεγονός ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν προέκυψε λόγω έλλειψης αυτοδυναμίας μετά από μια
εκλογική αναμέτρηση. Στην περίπτωση αυτή οι πολιτικές ηγεσίες θα είχαν πάρει
εντολή από την ίδια την κοινωνία, η
οποία θα έκανε αυτή η ίδια την υπέρβασή της για να οδηγήσει μετέπειτα τους
αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων σε συναινετικές κυβερνήσεις.
Είναι η
επόμενη φάση μιας πιθανής αλλαγής του πολιτικού σκηνικού.
Στην
περίπτωση αυτή φυσικά στη χώρα μας για να υπάρξει η μεγαλύτερη δυνατή αντιστοίχηση
της αντιπροσώπευσης της λαϊκής εντολής πρέπει
να συνοδευτεί και από την αλλαγή του
εκλογικού συστήματος.
Άλλωστε
τέτοιου είδους κυβερνήσεις συγκροτούνται και λειτουργούν εδώ και δεκαετίες σε
άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες όμως θεωρούν ότι το κράτος έχει συνέχεια και
όχι ότι το κράτος είναι κομμάτι που πελατειακά τους ανήκει.
Να μην
«προσπεραστεί» όμως αβλεπτί ότι στη σημερινή συγκυρία μια σειρά από ευρωπαϊκές κυβερνήσεις
που επιβαρύνονται από την κρίση χρέους, δοκιμάζονται και πολιτικά.
Έτσι, δημιουργείται
μια αναδιάταξη των πραγμάτων οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών. Οι διεργασίες τους διαχέονται σε όλη τη δομή
οργάνωσής τους.
Οι
εξελίξεις συνεπώς που δρομολογούνται είναι αναμενόμενο να δημιουργήσουν ένα νέο τοπίο, με νέες διαχωριστικές γραμμές.
Από όλη
αυτή την πολιτική εθνική διεργασία κάποιος έχει το «ελεύθερο» να «ονειρεύεται»
ή να θεωρεί βέβαιη την εξαφάνιση του
δικομματισμού. Είναι σίγουρο όμως ότι
θα ενεργοποιηθούν πολιτικές δυνάμεις οι οποίες θα λειτουργήσουν ως αντίβαρο σε αυτή την πολιτική κυβερνητική
συμμαχία.
«Καλοδεχούμενη»
η πολιτική αυτή, αλλά και η κοινωνική όσμωση που προκαλείται.
Ο δικομματισμός μπορεί να εξαλειφθεί σταδιακά,
αλλά ο διπολισμός είναι δείγμα υγιούς εξέλιξης του πολιτικού συστήματος, αλλά
και των αντιλήψεων της ίδιας της κοινωνίας.
Σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο οι εξελίξεις
αυτές ενεργοποιούν δύο νέους τύπους αντίθετων πόλων. Με νέες αρχές και οράματα.
Ενός νέου φιλοευρωπαϊκού και ενός νέου
ευρωσκεπτικιστικού ρεύματος όπου θα έχουν ως πλαίσιο, συμφωνίας ή αντίθεσής
τους, τη νέα Ευρώπη με μια νέα διαφορετική νομισματική πολιτική, αλλά και
αναπτυξιακή πορεία.
Σε αυτή την εξέλιξη θα διαμορφωθούν νέοι
σύμμαχοι και νέοι αντίπαλοι σε ευρωπαϊκό επίπεδο όπου θα επηρεάσουν και τον
εθνικό πολιτικό και κοινωνικό «καμβά».
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Στη
σημερινή κυβέρνηση μπορεί να έχουν φορτωθεί μεγάλες προσδοκίες μέσα στην πιο
δυσμενή οικονομική κατάσταση και πολιτικά πολύπλοκη.
Και
μπορεί να θεωρηθεί ότι κερδίζει χρόνο
για να αντιμετωπιστεί η συστημική κρίση.
Και αυτό να συμβεί, είναι στα υπέρ της.
Διότι εκλογές χωρίς ήπιο κλίμα, εκλογές χωρίς
σαφή μηνύματα και ξεκάθαρες πολιτικές, που διαχωρίζουν ή και που διακρίνουν τα
πολιτικά κόμματα, μεγαλύτερη «συσκότιση»
θα επέφεραν παρά «κάθαρση».
Αυτό
που ενδιαφέρει την ίδια την κοινωνία και που πρέπει να ενδιαφέρει και τους ίδιους
τους πολιτικούς είναι να βγει η χώρα μας, και η Ευρώπη από τη «μάχη» που δίνουν,
με τις λιγότερες απώλειες.
Η
κοινωνία, οι πολίτες έχουν ήδη καταβάλει μεγάλο τίμημα των επιπτώσεων των
διαρθρωτικών αδυναμιών της ελληνικής οικονομίας, αλλά και της κρίσης χρέους.
Είναι καθήκον μας να οριοθετήσουμε πλέον τα
όρια των ευθυνών.
Της κοινωνίας, της οικονομίας και του
πολιτικού συστήματος.
Όχι άλλα
οικονομικά και φορολογικά βάρη στην κοινωνία.
Όχι άλλη
αδιαφάνεια στην οικονομία.
Όχι άλλη
αδράνεια στο πολιτικό σύστημα.
Ναι σε
μια χώρα «εξαγνισμένη» από τα λάθη του παρελθόντος.
Ναι σε
μια χώρα που θα βρίσκεται και θα συναποφασίζει για το μέλλον και την πορεία της
Ευρώπης.
Είναι καιρός να μπουν τα μαχαίρια στα
θηκάρια.
Είναι η ώρα να βγούμε από τα κομματικά μας
χαρακώματα.
Είναι η ώρα της εθνικής συστράτευσης.
Είναι ώρα ευθύνης.
